Klachtenbrief 2

Smikkel Spaaractie
Postbus 333
1273 KB Etten-leur

Juliette Michon
Komediestraat 25
4207 TE Gorinchem

Gorinchem, 30 mei 2016

Betreft: Niet voldoende spaarpunten


Geachte heer/mevrouw,

Al enige tijd doe ik mee aan uw spaaractie. Inmiddels heb ik acht punten bij elkaar gespaard. Het probleem is dat de actie nog loopt, maar er geen repen met punten meer te vinden zijn. Er is voor mij nu geen mogelijkheid meer om een volle spaarkaart te krijgen. Dat vind ik erg jammer.

Aangezien ik die twee bioscoopkaartjes toch graag zou willen ontvangen, heb ik besloten de acht punten die ik wel heb en twee hele wikkels zonder punt op te sturen. Dit als bewijs dat er geen punten meer te vinden zijn. Ik heb immers geld uitgegeven aan die twee repen, maar er niets voor in de plaats gekregen. Dat vind ik enigszins onredelijk.

Ik vraag u vriendelijk of het toch mogelijk is om twee kaartjes te kunnen ontvangen. Dat zou ik erg op prijs stellen!

Met vriendelijke groet,


Juliette Michon

Klachtenbrief

Museum van de Twintigste Eeuw
Postbus 314
2525 BX Den Haag

Juliette Michon
Komediestraat 25
4207 TE Gorinchem

Gorinchem, 29 mei 2016

Betreft: Een slechte rondleiding


Geachte heer/mevrouw,

Afgelopen maand heb ik samen met mijn klas uw museum bezocht om te kijken naar de tentoonstelling over 50 jaar reclame. Wij werden begeleid door een nogal slecht voorbereidde gids. Hij leidde ons rond maar hij gaf weinig informatie en wist niet veel te vertellen over de tentoonstelling. Dit zorgde voor veel ontevredenheid in onze klas.

Wij hadden ons op school al deels voorbereid op het uitje, zodat we bij de tentoonstelling goed  zouden begrijpen waar het precies over ging. Toen de inleider ons toesprak, vertelde hij eigenlijk niet meer dan wat wij al gelezen hadden en wat op de site stond. Wij dachten dat de begeleider wel dieper in zou gaan op de tentoonstelling als we eenmaal begonnen waren, dat was echter niet het geval. Bovendien moesten we in totaal 75 euro betalen en dat voor een rondleiding die ons geen extra kennis bij heeft gebracht en die dus ook niet heel leuk was.

Ik vraag u vriendelijk om ervoor te zorgen dat de bezoekers in de toekomst wel een goede rondleiding krijgen en beter geïnformeerd worden over zulke interessante onderwerpen uit de geschiedenis. Ook vroeg ik mij af of wij als klas een vergoeding kunnen krijgen, misschien voor een bezoek aan een andere tentoonstelling, maar dan met een betere begeleider. Zou u voordat ons schooljaar voorbij is laten willen weten of dat mogelijk is? Dat zouden ik en mijn klasgenoten erg op prijs stellen.

Met vriendelijke groet,


Juliette Michon

Pamflet

Kolderdag weg? Niks ervan!

Iedere zesde klas wil een plezierige laatste dag!

Vorig jaar ging kolderdag volgens de schoolleiding niet volgens plan. De leerlingen hadden zich te veel uitgeleefd in de school en hadden nogal wat beschadigingen aangericht. Ze hebben kolderdag voor komend jaar dus afgeschaft. Dit vind de zesde klas van dit jaar nogal onrechtvaardig. Zij willen wél een kolderdag en net zoals elke andere zesde klas nog één dagje plezier hebben voor de examens!

Wat nu?

De schoolleiding moet overtuigd worden van het feit dat kolderdag wel gewoon door kan gaan, maar met wat strengere maatregelen. Je kunt natuurlijk niet volledig voorkomen dat er iets vies wordt of kapot gaat, maar er kunnen altijd de nodige sancties worden genomen. Het afschaffen van de hele kolderdag is echter een nogal overdreven maatregel. Vorig jaar zijn er hoogstwaarschijnlijk geen goede afspraken gemaakt, waardoor het uit de hand is gelopen.

Niet elke zesde klas gedraagt zich hetzelfde. In de klas van afgelopen jaar kunnen wat uitbundigere types hebben gezeten, dan in die van dit jaar. En al zou dat niet zo zijn, zijn er altijd manieren om die dag beter te organiseren.

Kolderdag zou bijvoorbeeld geheel of deels buiten gehouden kunnen worden. Buiten kan alles nat en vies worden, de enige mensen die er dan last van hebben zijn de leerlingen die het slachtoffer zijn van de zesde klas.

Het zou ook gewoon in de school gehouden kunnen worden, als er goede afspraken worden gemaakt over het opruimen en schoonmaken van de ruimtes die gebruikt worden. Ook zou er bijvoorbeeld maar een beperkt aantal ruimtes kunnen worden gebruikt.

Ze zouden ook alleen het koldercabaret door kunnen laten gaan, zolang er maar niets vies wordt gemaakt.

Tijd voor actie!

Wij willen ook een leuke laatste schooldag komend jaar, daarom roep ik de bovenbouwleerlingen op om naar de bijeenkomst te komen die komende maand plaatsvindt. Samen kunnen we met een goed voorstel komen dat we voor kunnen leggen aan de schoolleiding en hopelijk ziet de school dan in dat kolderdag ook op een betere manier kan plaatsvinden!

Recensie Allegiant

Recensie Allegiant

De laatste film in deze reeks?

Allegiant is het één na laatste deel van Divergent, een reeks films die gaat over het futuristische Chicago, dat onderverdeeld is in vijf facties. In de aan Allegiant voorafgaande films ontstaan er tussen die facties oorlogen en andere conflicten waardoor de samenleving niet meer in vrede verkeert. In Allegiant moeten Tris en Tobias (de twee hoofdpersonen) en hun vrienden vluchten uit Chicago om buiten de stadsmuren te komen. Ze verlaten voor het eerst in hun leven de enige stad die ze ooit gekend hebben. Buiten de muren worden ze opgehaald door het bureau van genetisch welzijn. Een bureau dat de mensen die in Chicago leven al heel hun leven volgt, ze zijn namelijk hun experiment. Even nadat ze daar aan zijn gekomen, krijgen ze door dat het bureau de stad helemaal niet wil redden, maar juist wegvagen met een serum dat het geheugen wegneemt. Tris en Tobias zetten dan alles op alles om Chicago te redden.

De twee voorafgaande films zijn naar mijn mening een stuk beter dan het derde deel. Het verhaal van Allegiant is erg goed en sterk, jammer dat de film dat effect een beetje verzwakt. Het verhaal heeft trouwens ook een ander einde dan het boek, maar dat komt waarschijnlijk omdat er mogelijk nog een vierde deel uitkomt.

De special effects die in Allegiant gebruikt waren, vielen bij mij niet in de smaak. Soms zag je op de achtergrond te duidelijk dat er gebruik was gemaakt van green screens. Het zag er gewoon net iets te ongeloofwaardig uit. Bij films als Harry Potter is alles net zo ongeloofwaardig, maar de effecten die ze in die films gebruiken zijn heel erg goed. Niet dat je die twee films met elkaar kunt vergelijken, maar het is om een beetje een beeld van het kwaliteitsverschil te geven.

De acteurs doen goed hun werk, het ligt dus echt aan de manier waarop sommige scènes zijn uitgevoerd. Tris wordt gespeeld door Shailene Woodly, ook wel bekend van The Fault In Ours Stars. Tobias of 'Four' wordt door Theo James gespeeld. Zij twee en de rest van de acteurs en actrices vervullen prima hun rol net zoals in de voorafgaande films.

In de film wordt volgens mij gebruik gemaakt van prima muziek, daar heb ik me niet zoveel op gefocust. Een pluspunt van de film is dat de locaties interessant weer waren gegeven. In veel scènes hadden ze de omgeving goed nagemaakt, dat zorgde voor een duidelijke sfeer. De aankleding vond ik ook niets op aan te merken, die komt overigens ook goed overeen met de tijd en omstandigheden waar ze op dat moment in leven.

Vanwege de special effects en de andere afloop van het verhaal heeft de film aan mijn verwachtingen dus nogal tekort gedaan. Zeker aangezien ik de vorige delen wel erg goed vond qua uitvoering. Maar niet alles aan de film is negatief, want het blijft los van de minpunten wel een film met een goed verhaal, dus laat dat je zeker niet weerhouden van het kijken ervan!

Internationalisering

Internationalisering

Berlijn

De eerste 10 minuten ging het al mis

Afgelopen Oktober ben ik samen met een klein deel van de vierde klas naar Berlijn geweest. We verbleven daar vier dagen. In die vier dagen hebben we veel leuks gedaan en gezien. Ook hebben we natuurlijk veel opgestoken over het verleden van Berlijn en Berlijn in de tijd van de oorlog.

Toen we de eerste dag in Berlijn waren, was het weer nog prima, maar de dagen erna werd het slechter. Zonder paraplu rondlopen gebeurde niet zo vaak. Door het slechte weer zag de stad er nogal somber uit, maar de sfeer in de groep was goed. We verbleven vier dagen in een hostel vlak bij het centrum van de stad. In die vier dagen hebben we onze tijd goed gevuld met veel leuke activiteiten. We hebben veel monumenten bezocht, bijvoorbeeld de Berliner Dom, Holocaust Mahnmal, en nog verschillende andere musea. Los daarvan kregen we ook vrije tijd om te shoppen of ergens te gaan eten. Door de grote hoeveelheid activiteiten sliepen we vaak pas laat en we moesten 's ochtends vroeg opstaan, wat wel een minpuntje was.

Een komisch moment

Het grappigste wat we meemaakten was toen we net aan waren gekomen op het station in Berlijn. Het ging al gelijk mis. We wilden de trein naar ons hostel pakken, dus we liepen met z'n allen naar het perron toe, waar de trein al stond. Iemand uit de groep stapte er in en de rest moest nog volgen. Plots deed de machinist de deuren dicht, terwijl iemand van ons al in de trein stond en er dus niet meer uit kon komen. Hij legde zijn hand nog op het raam en weg reed de trein. Er was even stress, maar we konden hem bereiken en hij is later weer bij ons in de trein ingestapt. Het liep dus goed af!

Eten om van te smikkelen

Één avond aten we in het restaurantje naast ons hostel, waar we ook elke ochtend ontbeten. We hadden niet hele hoge verwachtingen, maar zo slecht als het eten was, hadden we het niet verwacht. We hadden één keuze, namelijk spaghetti, die half ongaar was en een substantie had van ik weet niet wat. Het was echt niet te eten, vooral niet met de saus die erbij kwam. Nadat we wat met ons eten hadden geklooid, kregen we ook nog eens de slappe lach. Dat was wel het toppunt van de avond.
Het toetje was overigens best lekker, dus daar hebben we onze buik nog wel mee kunnen vullen voordat we weer terug naar het hostel gingen.


De reis is goed afgelopen, er is niemand achter gebleven in een trein, en volgens mij heeft iedereen er van genoten (behalve van de spaghetti dan). Berlijn is een leuke stad en als ik er ooit nog eens heen ga hoop ik wel dat de zon schijnt, want van de regen werd ik zeker niet blij. Het hostel waar we zaten was ook prima, dus al met al was het een aardig schoolreisje!

Reactie op een forum

Een juiste stimulatie

Reactie op een artikel van Martin Slagter uit de Volkskrant van 22 maart 2012.

Volgens Martin is er onder de jongeren in Nederland een gebrek aan schriftelijke taalvaardigheid. In het onderwijs zou er niet genoeg aandacht aan besteed worden, waardoor jongeren een achterstand krijgen. Ook zouden de kinderen niet kunnen streven naar een goede taalvaardigheid.

Momenteel is er in het onderwijs inderdaad veel aandacht voor spreekvaardigheid. De mensen in het onderwijs hebben in gezien dat dat tegenwoordig ook belangrijk is, maar dat moet natuurlijk niet ten koste gaan van de leesvaardigheid. Volgens mij zou het goed zijn als het onderwijs zich gaat specialiseren, door meer lesuren te besteden aan grammatica, spellen, lezen en schrijven, en daarbij spreekvaardigheid ook aan bod blijft.

Maar het probleem ligt denk ik niet alleen bij de scholen. Kinderen hebben tegenwoordig meer aandacht voor social media en andere dingen die ze in hun vrije tijd kunnen doen. Ze hebben geen zin om te lezen of leren. Een kind kan altijd naar iets streven, daar moet gewoonweg de juiste stimulatie voor gevonden worden. Het vinden van deze stimulatie is niet onmogelijk. Ze moeten inzien dat het belangrijk is om te leren. Ouders zouden hier ook bij kunnen helpen door hun kinderen iets meer de boeken in te sturen. Niet overmatig natuurlijk, maar op zo'n manier, dat ze genoeg leeskennis ontwikkelen en dat het lezen ook leuk voor ze blijft. 

Het blijft echter toch altijd zo, al is de goede stimulans gevonden, een kind heeft uiteindelijk alles zelf in handen.

Dineren bij de Pauw in Utrecht

Ik kwam binnen in het sfeervolle restaurant, schoof de uit hout gesneden stoel naar achteren en nam plaats aan de prachtige met zilver bestek gedekte tafel.

Ik, mijn broer en mijn ouders besloten afgelopen maandag dat we weer eens uit eten moesten gaan. Mijn moeder had gereserveerd bij ‘De Pauw’ in Utrecht. Ik was erg benieuwd hoe het restaurant eruit zou zien, omdat we er nog nooit waren geweest.

Toen we er aankwamen was ik verbaasd hoe mooi het gebouw eruit zag. De ruiten waren namelijk van glas in lood en in het glas waren de kleuren en het patroon van de veren van een pauw verwerkt. De gevels waren prachtig versierd en het gebouw had een leuke sfeer. Het was echt zo’n typisch oud grachtenpandje. Toen we naar binnen liepen kregen we die sfeer pas echt te pakken. Er stond leuke jazzmuziek op en de inrichting was erg fraai.

Ik pakte nadat ik een glas tonic had besteld de menukaart en ging kijken waar ik trek in had. Ik begon met het bekijken van de voorgerechten. Er stonden veel verschillende gerechten op de kaart, bijvoorbeeld: carpaccio met rucola, croutons, pijnboompitjes en balsamico, geen garnalen cocktail, die je op de kaart zou verwachten, maar een gamba cocktail met whiskysaus, hors-d’oeuvre of gegrilde brochette. De carpaccio sprak mij het meest aan en dus koos ik daarvoor. Uit alle hoofdgerechten was het nog lastiger om een keuze te maken, want daar stonden me toch lekkere dingen op de kaart!

Uiteindelijk koos ik voor tagliatelle met een lichte tomatensaus en fruits de mer, waaronder één van mijn favoriete vissoorten, ansjovis. Een vriendelijke ober kwam onze bestelling opnemen. We hadden gelijk nog wat drinken en een mandje stokbrood met tapenade besteld. Na 15 minuten kwam het voorgerecht. Het was net een kunstwerk, prachtig versierd met de rucola blaadjes en croutons en het was ook nog eens heerlijk. Een klein halfuurtje later kwam het hoofdgerecht. Het zag er niet zo mooi uit als het voorgerecht maar de smaak was werkelijk subliem. De combinatie van vis en tomatensaus was erg origineel en paste goed bij de pasta. Na het hoofdgerecht kwam het dessert, het lekkerste deel. Ik pakte opnieuw de menukaart en las de verschillende nagerechten op.

De bavarois met macaron ijs en warme chocoladesaus klonk in mijn oren het lekkerst, en ik had gelijk. Het toetje was echt om van te genieten; erg smaakvol en de chocoladesaus was perfect, niet te dun niet te dik. Het ijs was ook zeer lekker, omdat er stukjes macaron inzaten. En aangezien ik erg van macarons houdt, vind ik dat geweldig. Na het eten van dit voortreffelijke diner bleven we nog even zitten om uit te buiken en nog een beetje van de sfeer te genieten. Het was een culinaire avond en ik heb er heel erg van genoten, echt een aanrader!